Na mijn vorige verhaaltje was het plan dus om hoe dan ook de glacier hike te gaan doen. Voor maandag 4 januari wilde ik de TranzAlpine boeken naar Greymouth en vanuit daar de bus naar Franz Josef. In Franz Josef zou het op dinsdag 5 januari het beste weer worden dus het plan was om de hike dan te gaan doen. De behulpzame dame in het infocentrum Christchurch belde naar het gletsjer kantoor om mijn voor dinsdag te boeken maar helaas: ze zaten vol! Ik besloot om hoe dan ook de bus en de trein voor maandag de 4^e te boeken en dan desnoods te wachten in Franz Josef tot het weer mooi weer werd.

De treinreis was echt SUPER mooi. Je rijdt dwars door de rouwe natuur. Behalve de spoorlijn zelf is er nauwelijks menselijke aanwezigheid te bekennen. Het landschap bestaat uit prachtig hoge en groene bergen, kale dorre bergen, besneeuwde bergtoppen, watervallen, prachtig blauwe meren zo glad als een spiegel en uitgestrekte heidenvlaktes. Je blijft maar naar buiten turen om zo niet iets prachtigs te missen!

Eenmaal in Franz Josef aangekomen ging ik gelijk naar het gletsjer kantoor om de hike te boeken voor woensdag de 6^e want dan zou het weer ook nog wel redelijk zijn. Dus ik kom daar aan, vraag of ze nog ruimte hadden voor woensdag en toen bleek er nog een plekje te zijn voor dinsdag. Iemand had gecanceld, wat een mazzel!

De hike zelf was echt geweldig en ook een onwerkelijke ervaring. Je loopt op sneeuw en ijs terwijl het niet zo koud is en verder in de omgeving ook helemaal geen sneeuw of ijs te bekennen is! Ook is het erg vreemd om over sneeuw en ijs te lopen zonder het glad te vinden (al komt dat natuurlijk door die spikes onder je schoenen). Vooral tof om te zien zijn de spleten of gaten in het ijs die ontzettend diep naar beneden gaan en gevuld zijn met water, het is een prachtig gezicht om in zo'n blauw gat te kijken. Het leukste deel was om ‘in' de gletsjer te gaan. Hierbij gingen we tussen een speet (tussen twee muren van ijs, te zien op de foto's). Dit was superkrap! Je voeten moesten achter elkaar en je moest met je schouders naar de een van de muren wijzen want anders paste je er niet tussen. Er zaten zelf een aantal keer wat mensen vast, inclusief ikzelf. Even een handje van degene voor je of een duwtje van degene achter je was dan erg welkom. De muren zelf zijn ijskoud (gek he!) en er loopt veel water vanaf dus toen we eruit kwamen waren we zeiknat en koud.

Terug naar Christchurch ging ik met de bus ipv de trein. De bus heeft voor het grootste deel dezelfde route als de trein dus werd alles nog even dunnetjes over gedaan.

De volgende halte met Kiwi Experience was Kaikoura. Kaikoura staat bekend om de zeehonden, het walvissen kijken en het dolfijnen zwemmen. Ik besloot om walvissen te gaan kijken. Een supertoffe ervaring maar helaas niet het geld waard wat ik ervoor betaald heb (130 dollar/65 euro). Het dolfijn zwemmen was maar 30 euro meer en zeker wel het geld waard van wat ik gehoord heb. Had ik dat dus maar gedaan! De volgende dag een lange wandeling gemaakt naar de zeehonden kolonie en langs de kustlijn van Kaikoura, mooi en gratis!

Ondertussen zit ik weer op het Noordereiland in Wellington. Morgen ga ik naar de Whanganui River. De Kiwi Experience gaat daar niet heen maar het schijnt daar super mooi te zijn dus ik ga dat eens even bekijken!